Humanap Ka Ng...

http://www.youtube.com/watch?v=rCW1Qs1G2z4

:)

Torete

Sa 'yooooooooooooo

Ilang gabi pa nga lang

Nang tayo'y pinagtagpooooo

Na parang may tumulak

Nanlalamig

Nanginginig na akoooooo

Akala noong unaaa

Ay may bukas ang.... Ganitoooooo

Mabuting pang umiwas.. Pero salamat na rin at nagtagpoooooooooo

Toreteeeeeee.. Toreeeeeteeeee... Toreeeeeteee Akoooooo

Toreeete.. (may lumabas na add... di ako nakapagtype)

'Wag kang mag-alala

Di ko ipiplit sa 'yoooo

Kahit na lilipad ang isip ko'y

Torete sa 'yoooooooooooooooooo

Toreeteeee

Toreeeeteeeee

Toreeeteeee akooooooo

Toreeeeteeee

Tooooreeeeteeeee

Tooooreeeteeee akooooooooooooooo

(instrumental)

...............

Oo... tinatype ko 'yung lyrics habang nakikinig sa torete....



Sa gilid ng mga mata tinitignan kitaaaaaaaaaaaa..

Kahit saglit lang matanaw ang iyong mukaaaaaaaaaaaaaaa...


Waaaaaaaaaaaaaaaaaa...

Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa...

Ayokong mag thesis... wooooooooooooooooooooo!!

Gusto ko lang tumungangaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa..................................

T_______________________________________T

That Stare...

Who wants to be a millionaire:
Saan bokalista si Ozzy Osbourne

Ako: Black Sabbath!!!!

Mama: "Anak, bakit mo alam 'yan" titig..........

Chicacorn

GRABE!!! FIRST TIME KONG MANALO SA RAFFLE... Sa 19 years na existence ko, kahapon lang ako nanalo sa raffle... :')

Wooooo!!! chichacorn!!!!!! WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!

Dumugo 'yung mata ko

Hindi ako nanglalait...

Hindi rin ako nangmamaliit...

Basta...

Nag upload kasi ng picture sa fb...

Tipong napaka labo...

Tipong mapapatanong ka sa sarili mo

"Tumaas ba 'yung grado ng mata ko?"

"Bulag na ba ako?"

Oo.. Stressed ako ngayon... Manahimik ka.. bwahahahahahaha! >:)

BOUNDARIES

B

O

U

N

D

A

R

I

E

S

Noun

A line that marks the LIMITS of an area.

Something that indicates BOUNDS or LIMITS

Definition ni Raisa:
Matutong makiramdam. Associated ito sa salitang "Privacy".

Apir tsong. Apir!

------------
Sasaluhin ng post na ito ang lahat ng hashtag...

#mejobadtrip
#mejonaaasar
#mejobwahahaha
#mejonapagalitanniinay
#maypointdinnamankasisimama
#actuallytamasimama
#apirinay!
#oobadtripako
#sasaksakinkita
#jokelang'yun
#masamangmanaksak
#grabe
#ampness
#amf
#randomwords
#kalmatehkalma
#nyahahahahaha
#hashtaginmomukamo
#kungmakahashtagparangmagttrending
#anototwitter?
#anotoinstagram?
#hashtagmoments
#itigil
#ang
#kahibangan
#kabangagan
#karandoman
#kabadtripan
#kaasaran
#naito
#waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
#supersaiyan
#wrongspellingba?
#walaakongpake
#apir

Lutang Moments

Kailan masayang maglinis ng kwarto???

Sagot: KAPAG MAY DALAWA KANG EXAMS KINABUKASAN..

bwahahahaha! T___T

Sa bundok ng kalat at tambak na namamalagi sa kwarto ko, nahalungkat ko ito..

NCAE (National Career Asessment Examination) results ko noong 4th Year high school ako.

I repeat.. NCAE.. Career Assessment. Para i-guide kaming mga ligaw na estudyante na hindi alam ang patutunguan sa buhay...

Sabi ko na eh... Sabi ko na talaga... Wahahahahaha!

Kung hindi talaga mag prosper ang CS career ko (Investigative). Meron akong, plan B. LOL JOKE! Hahahaha!

REVIEW!!!!!!!!!!

download...

right click...

extract here...

right click...

open with...

kuha ng papel...

kuha ng highlighter...

kuha ng ballpen...

isara ang fb...

isara ang blogger...

isara ang webnode...

isara ang pinto...

pero, pagsilip mo, may magandang movie...

pupunta ka ba o hindi?

magrerview ka ba o hindi?

papairalin mo nanaman ba 'yung paborito nating kasabihinan?

"MAY MIDTERMS PA NAMAN EH!!!"

Grabe Raisa, apat na taon mo ng motto 'yan. Umayos ka.

"EH NAKAKAPASA NAMAN AKO KAHIT HINDI KO NAGREREVIEW EH"

'Yun na nga 'yung point, kung nagrereview ka, eh di sana, mas mataas 'yang mga grades mo. DUH! :p Magseryoso ka na please. Hindi ka bobo. Hindi ka tanga. TAMAD ka lang. 'Yang programming subjects mo, 'yang DBMS mo, 'yang simulations mo, kaya mo naman eh, TAMAD KA LANG.

Panaginip

Ang isang panaginip ay isa lamang "subconsciousness" ng isang tao. 'Yan 'yung pananaw ko. So kunwari, napaniginipan mo 'yung crush mo, duh, 'teh, hindi 'yan senyales, kalma lang, sadyang malandi lang 'yang pag-iisip mo kahit na tulog ka.

Soooo.. May napaniginipan ako.

Nakatitig ako sa isang wall, ano ba 'to, napakahirap i-explain. Hahaha. Sige, May wall, pero, mga two meters 'yung layo ko dito. May harang kasi, dahil.. Bale, ano... hahaha.. Wooo! Hirap mag-explain!

Ako... Railings... 2 meters gap... Wall...

'Yung sa 2 meters gap na 'yan, mejo bangin kasi, actually, parang kanal na sobrang lalim, tipong, 3 stories siguro... (tatlong kwento? haha.. corny mo..)

Tapoooooooos... Kausap ko 'yung magshota kong kaklase noong high school...

Tapoooooooooos... Kilala "daw" nila si crush...

Tapoooooooooooooos... Kausap nila si crush... Tapos tumitingin sila sa akin...

Taposssssssssssssssssssssssss.. Kinausap ako nung kaklase ko..

"Raisa, 'wag ikaw 'yung gagawa ng first move... Magparamdam ka lang"

Whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaat??? Wahahahahahahaha! Ang landi ng utak ko.. Amps...

Noong Bata pa ako

Dahil Christmas nanaman, uso ang..... EXCHANGE GIFT!!! hurray!!! hahahaha!
At dahil dalawang tao na 'yung nagbibigay sa akin ng regalo, napilitan akong mag... reminisce!!!!! hurray!!!

Grade One - Memory Game ang natanggap kong gift. Mayaman kasi 'yung nakabunot sa akin. Meron pa rin siya dito sa bahay namin. Ipapamana ko 'yan sa anak ko. lols

Grade Two -  Stencil stuff. Nakatago ata sa may drawer ko? Ewan ko, tinatamad akong halungkatin, mamaya may ipis na bumulaga sa akin. Pero, natuwa ako sa gift na 'to. Rich kid kasi ulit 'yung nakabunot sa akin eh. lol

Grade Three - Mejo sumama 'yung loob ko kasi, bestfriend ko 'yung nakabunot sa akin. So siyempre, assume assume din kapag may time. Tapos nang nandiyan na, abutan na ng gift... Parang ganito 'yung monologue ko... "Bestfriend... Picture frame talaga??? Picture.... Frame..." Naiiyak ako ng mga oras na 'yan...

Grade Four - Sa akin 'yung pinakamalaking gift, so natuwa naman ako ng wagas, ano 'to? Stuffed Toy??/ <3 Tas pagbukas ko foam. Oo, foam na higante. Na napakahirap iuwi. Lahat ng taong madaanan ko, tinititigan ako.

Grade Five - Blouse at Pants. Hindi talaga dapat sa akin 'yun. Dapat sa bestprend ko 'yun. Eh saktong absent si bestprend, at absent 'yung nakabunot sa akin. Oo, usong umambsent ng Christmas party niyo. </3

Grade Six - MUG. Walang sawang MUG. Mug na galing sa Blue Magic kung saan inangkin pa ng nakabunot sa akin ang teddy bear na kasama nito. Oo, pumunta ako ng Blue Magic para i-prove ang point ko. lol

1st Year High School - Wall Clock. I have no words to say.

2nd Year High School - T-shirt na malaki sa akin, color pink at pang kikay. No comment ulit

3rd Year High School - ITO! THE BEST! C.D ng PAROKYA NI EDGAR! WOOOOO!! ILABYOU Arriane!!! hahahahaha! Matira Matibay 'yun dude. Sobrang saya ko lang ng mga oras na 'yun.

4th Year High School - Teacher nakabunot sa akin eh. Kaya ayun, violet na kikay shoulder bag. Kaso binigay ko na 'yun sa church nung nag ano.. basta fund raising. HINDI KO NAMAN KASI GINAGAMIT EH. Ay, ginamit ko pala ONCE. At pakiramadam ko........... basta...

Tapos ayun na.. wala na nung college! Hahahahaha... At natuwa ako nung sinabi nung kaibigan ko na bunutan daw kaming apat... :D

Hindi naman ako nagrereklamo noh. Nagpapasalamat ako sa Diyos dahil, pinagpala ako ng ganyang experience. Sharing lamang ito. Reminiscing the past.... Noong bata pa ako.... lol

Blocked

HINDI KO NA TALAGA IPAPAHIRAM 'YUNG CELLPHONE KO SA 'YO!!!!!!!!!! :(

Magagalit na talaga ako sa 'yo... Next time na gawin mo ulit 'yoooooooooooon!!!

At oo, blocked na nga ang number ko... dahil sa 'yo... T_________________T

beket

Napasok na ng nanay ko ang "virtual world" na kinagagalawan at kinagisnan ko.

Wala na akong maitatago.

Lahat, nakikita niya.

Natuto na siyang mag comment.

Gumagamit na siya ng "..." at "lol"

Pati post ng mga kaibigan ko, nag cocomment siya.

Oh bakit inay? BAKEEEEEEEEEEEEEEEET!!!

T_____________________T

-.- to ^_^

wahahahahaha!

front act si dear kaibigan sa UDD... mejo nakakaamoy ako ng VIP tickets.. lol.. joke lang, feelingera...

500 pesos 'yung VIP ticket so, mag-iipon ako ng wagas... tas sagot ko pa 'yung shawarma rice ni prend, so 550, malamang ako rin makiki shawarma rice so, 600... tapos pang taxi ko pa pauwi, so 700... so bale, kelangan kong makaipon ng isang libo bago mag January 25... kasi diba, mamaya may memorabilia ng UDD doon, so dapat, bibili ako... lol... wooooooooooooo! grabe! excited!!!!! ampsssssssssssssss... or, pwede namang hindi ako mag-ipon, baka kasi may ibigay ng limos sa akin this Christmas ang aking mga mahal na mga ate at kuya kahit na 19 years old na ako... huehuehue (nakaka-aning itype 'to... huehuehue)

WOOOOO! Raisa! Mag review ka na ulit!!! na-distract ka nanaman eeeeeeeeeeeeeh... bwahahahaha!

UDD

Up Dharma Down... Baguio.... January 25,2014...

OKAY RAISA!! KALMA LANG HAH!!!! OH, RELAX... JANUARY PA 'YUN... KALMA LANG, 'WAG MAGING OVER EXCITED... HINGA TEH... HINGA NG MALALIM... OKAY KA NA? MALAMANG HINDI... MASYADO PA AKONG MASAYA SA MGA NABASA KO.... PROBLEMAHIN MO MUNA 'YANG THESIS MO, AT EXAMS MO... OKAY? MASAYA KA PA RIN BA? OO! SOBRANG SAYA KO... AMPS... MAKIKITA KO SI MS. ARMI MILLARE... <3 TAPOS MAKIKIKANTA AKO NG WAGAS... PARANG SA T5 NOON... SIGAW KUNG SIGAW SA HALAGA NG PAROKYA... Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa...

KAILANGAN KONG PUMUNTA DOON... KAILANGAN...........................................................................................................................................

OKAY LANG HINDI AKO MAKAPAG PA PICTURE SA KANYA... DI BALE, KAPAG NASA MANILA NA AKO... LOLS.. BASTA ANG IMPORTANTE, MAKITA KO SILANG MAG PERFORM LIVE DAHIL SOBRANG GALING NILA...

===========
Prend #1:
ako: UDD baguio? January 25 daw.. hehe

prend: oo, punta ka ba?

ako: OO!! haha!

prend: libre mo ako

ako: magkano ba? lol, basta below 200.. haha

prend: hahaha, ewan ko nga rin eh..

ako: di bale, matagal pa naman


okay.. kapag ganyan ang usapan, may patutunguan yan, tiwala lang.. bwahahahahaha! kaya may kasama na ako.. wooohooo!!! magmimistulan itong, high school reunion.. lol.. kahit mag-isa pa ako, pupunta ako... :)

BATA

Pagsakay ko sa jeep, may dalawang batang babae akong kaharap... Siguro grade 1 or 2. Tinitigan ako ng wagas, tapos bumulong 'yung isa sa katabi niya, tapos nakangiti.... Tapos, na conscious na ako.... Reality hit me... Pinag chi-chismisan ako ng dalawang bata... ANONG GINAWA KO SA INYO???? T____T Napaka akward ng mga sandaling iyon... (Sandaling iyon = hanggang sa oras na bumaba sila)

Nagsesenti pa kasi ako noon, nung may nakita akong skater na babae, tapos biglang nawala 'yung senti moments ko nung, nag chismisan na 'yung dalawang bata sa harap ko...

Napaisip tuloy ako:
1. Naastigan ba sa akin 'tong mga 'to?
2. Nakita ba nila akong bangag?
3. Nakita ba nila akong may kalandian? <--- HUY! JOKE LANG 'YAN!
4. Nakita ba nila akong wala sa sarili?
5. May ginawa ba akong kasalanan sa kanila?

So inisip ko nalang na number 1 'yung sagot... Tapos napaisip ng imaginary conversation...

Bata 1: Uy, nakikita mo ba 'yung kaharap ko?
Bata 2: Oo, malamang, hindi ako bulag teh..

Tinitigan KO SILA, dahil, na co-conscious na talaga ako ng sobra-sobra..

B1: Haha! Sabi ko nga.. Grabe, ang astig ni ate!
B2: Hahaha, oo nga eh! Ang ganda pa niya...
B1: Oo nga! Tama ka! Grabe, gusto kong maging tulad niya paglaki ko..
B2: AKO RIN!

Ayun... T____T Si Raisa na 19 years old, binubully ng 6 or 7 years old... T____T lol

"Hi"

Para sa thesis group mate ko na nagtxt kay crush gamit ang phone ko..... Kung hindi ako Kristiyano, minura na kita dito, pero hindi, hindi ko gagawin 'yun... Ang tanging masasabi ko lamang sa 'yo ay....

"BAKEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEET!!!!!" T___T

Hahahahaha! Tssss.. Ayan, blocked na siguro 'yung number ko sa phone niya.. lols... tama ba naman kasing sabihin na, kakatanong kung sino 'to, rereplyan agad ng "secret admirer"? As in? Pangalawang beses mo na 'yan ginawa hah thesis group mate... UMAYOS KA! 'Wag kang epal sa lab lyp ko... lols... T_____T

this

annkia, nnanamaatiitaknk. anlaaggmnoslapnnungaauok. sngmagginaonwlknaaanaiik.ysslieraannwlnagnaairkamooo, yaugaglshailnnuaaatnsno.

Legolas my lalabs

Showing na bukas ang, (dramatic pause), The Hobbit: The Desolation of Smaug. Oh My Gee!! Like sobrang tagal kong nag-wait dito!!!!! Gusto kong panuorin kasi, titignan ko kung, na-meet ba niya 'yung expectations ko habang binabasa ko 'yung libro. (So, malamang oo!!) At para tignan 'yung mga eksena na, hindi kayang i-process ng utak ko. Hahahaha! Duh, at syempre, makikita ko nanaman si... (dramatic pause), Legolas <3. Bwahahaha!

Grade 4 ako noon ng maipalabas ang Lord Of The Rings: The Return of the King. Hindi ko pa naman talaga crush si Legolas ng mga panahon na 'yon. 'Yung dearest ate ko 'yung may crush sa kanya. Pinabili niy ako ng t-shirt na Legolas sa SM. At kinabukasan, sinuot ko 'yun agad-agad. May practice kami ng Street Dancing, so malamang, madaming tao, at tama ka, pinagkaguluhan nila 'yung t-shirt ko. Hahahaha! Ang awkward noon, feeling ko na molestya ako. T___T Hahahahaha!

At nang pinanuod ko muli ang LOTR noon, ilang taon na ang nakalipas. At oo nga, na realize ko. Ka-pogi naman nitong Legolas na 'to!!! Wahahahaha! :p Iba na ang long hair. Lol joke! Hahahahaha!

'Yang t-shirt ko, hindi ko 'yan ipapamigay. Ipapamana ko pa 'yan sa mga nakakabatang henerasyon. Bwahahaha! Family heir loom na 'yan. Galing sa ninuno nilang baliw.

KASO, birthday ni dearest inay bukas..... Sooooo... Sinong mas pipiliin ko... Si inay? Or si The Hobbit...

"Ma! Tara nuod tayo ng The Hobbit! :D"
"Ayoko ng Lord Of The Rings"

</3

Si Manong

Sobrang init, ang bigat ng bag ko, sinisipon ako, inuubo, pinagpapawisan. 'Yan 'yung sitwasyon ko habang inaayos 'yung gamit ko pagsakay ko ng jeep. Tapos, may nagsalita.

"Manong, bayad"

Napatingin ako kay kuya nang di oras. Napatitig pa ako sa kanya. Siguro na weirduhan siya ng mga sandaling 'yon. Pero.

"Dalawang Kias, isang studyante, isang regular."

Ayun, napatingin nanaman ako sa kanya.

"Joey Ayala? Ikaw ba 'yan?" lols..

Oo, kaboses talaga niya si Joey Ayala.... As in... Wahahahaha! Namangha ako masyado sa narinig ko. Amps, si Joey Ayala, kasabay ko sa jeep. Hahahaha! Kung makapal lang muka ko, papakantahin ko si manong. Kaso, asa naman na magagawa ko 'yun.. Hahahaha!

=============

Speaking of Joey Ayala, nirerespeto ko ang reaksyon ng mga tao sa paligid ko tungkol sa mga song choices ko. Hahahahaha! Alam kong nagiging mabait lang sila sa akin kaya sabi nila "magaling daw siya", "classic" (MAGALING NAMAN SIYA AH! TSSSSS.. San ka pa? Napagkonek niya ang comparison ng rainbow, sa pagkakaiba nating mga Pinoy. Wahahahahaha!)

Kanya-kanya kasi tayo ng trip sa buhay. Walang basagan. For example, kung gusto mo ng "kantong rap, na may chorus na kinakanta ng babae", sige, nirerespeto ko 'yan. Kung gusto mo ng K-Pop, sigey, keribels lang. Kung gusto mo ng Justin Bieber? No comment, hindi nalang ako magsasalita, para walang masaktan at hindi tayo magkapersonalan. Pero sana, 'wag nating kalimutang tangkilikin ang sariling atin. :) Pero kung satanista na 'yang kinakanta mo, eh, diyan tayo magkakaproblema. Mag-uusap tayo ng masinsinan, OO, MASINSINAN, dahil may problema ka... Wala akong pake kung umabot tayo ng ilang oras sa pag-uusap. Mkay? Okay. APIR!

ANG SAKIT.

ANONG GAGAWIN MO KUNG SINABI SA 'YO NG THESIS ADVISER NIYO NA MAY NAHANAP SIYAN KAPAREHAS NG THESIS TOPIC NIYO? AT BACK to ZERO ulit kayo???

bwahahahahaha! malamang tatawa ka, kasi, alam mo naman na, nakaplano na 'to sa kalendaryo ni God.

Mga Random na Bagay, Kasi Random Ako

Napaka corny ng title...

Mga kaibigan, binabasa niyo ba 'tong blog ko? Kung oo, wahahaha! wala lang. Nainggit ako sa webnode niyo so gumawa na rin ako. <-- Gaya gaya. Ang weirdo lang kasi parang ibang Raisa 'yung nagsusulat doon, puro pa-deep, badtrip. Seryosong bagay daw kasi 'yung sa webnode, tas 'yung dito, kalokohan lang. Hahaha.. Joke..

Kapag sa webnode, seryoso, dito, kalokohan. Kapag sa webnode, bangag pa rin, pero may sense, dito, for the sake lang ng may ma-i-type. Kapag sa webnode, mas malinis tignan 'yung page, kapag dito, sabog-sabog. Kapag sa webnode, may ibang ibig sabihin ang bawat kwento, (you must look deeper.. naaaaaaaaks) kapag dito, literal lang. Kapag sa webnode, ako lang ang nakakaalam ng mahiwagang url ko... web address.. Anong tawag doon? (Grabe Raisaaaaaaaa.. CS ka baaaaaaaaaaaa?) Kapag sa webnode, may halong sikreto, kapag dito, wala talaga, literal, kung anong trip ko, isusulat ko.. Bwahahahaha! Kapag sa webnode... Nagugutom ako... Kain muna ako...

Pilipinas

Pumunta kami sa isang government agency para mag-interview. Since mejo lunch break nila, at kumakain pa 'yung taong kakausapin namin, tumambay muna kami sa labas. Katapat namin 'yung flagpole. Malakas ang ihip ng hangin. Sumasabay sa ihip ng hangin, ang watawat ng Pilipinas.

Habang tinititigan ko ito, nabubuhayan ako ng loob. "May pag-asa pa ang Pilipinas."

Hah?

SAAN AKO MAKAKAHANAP NG MGA DAMIT NA GANITOOOOOOOOOO!!! HANDA KONG ISAKRIPISYO ANG MGA PANTALON KO PARA DITO. (kade, joke lang, magtitira naman daw ako ng pants)

My Chocolatey.. Chocolateey.. Choco-laytee..... KOPI PART 3!

Hindi po "kumpleto" ang araw ni Raisa kapag hindi siya nakakainom neeeeetooooo... Masaya na akong nilalang kapag may nagregalo sa akin ng one week supply ng ganito sa birthday kooooo.. (Oh, one week supply lang hah, hindi one year, :p)

So malamang, kapag ganyan 'yung intro ko, umasa ka na, na, IT'S FLASHBACK TIME! lols

Nang maging first year college ako, araw-araw akong umiinom ng Chuckie. Deprived kasi ako noong bata ako sa Chuckie, ang "mahal" daw kasi kaya bihira lang akong nakakainom niyan. Eh ayun nag-college, natuwa masyado, inaraw-araw. Hahahaha! 

Noong unang panahon, mga isang milyong taon na ang nakalipas, may isang nilalang na binibigyan ako ng chuckie kapag magkikita kami, tapos sabay kaming umiinom nun. Lols. Kahit na ayaw niya sa chocolate (strawberry kasi 'yung favorite niya... tssss.. bading talaga 'yun), no choice siya. Bwahahaha! >:) Hindi ako kinikilig, grabeeeeeh, for the sake lang na maikwento ang history of Chuckie, my chocolatey(tama ba spelling?) buddy.

Eh ayun, nalipasan na ng panahon at dumating ang mga pangyayari sa ating buhay, hindi na ako umiinom ng Chuckie. Mahal na eh, 30 pesos na </3. Hahahaha! (Teka, mas mahal pala 'to? 38 pesos sa 7-eleven.....)

At ayun, Nescafe.. Mocha flavor, kapalit ni Chuckie.. ^__^

...

Eh kasi...

MABABAW LANG 'YUNG KALIGAYAHAN KO! DON'T JUDGE ME!!! EH ANO NGAYON KUNG NAPAHALAKHAK AKO NG MAG-ISA?? EH SA NATAWA NGA AKO EH!!! (wala po akong inaaway.. sadyang natuwa lang ako masyado dito.. amps.. hahahahaha)

http://poorlydrawnlines.com/comic/astronaut-bill-iv/

 http://poorlydrawnlines.com/comic/rebel-cat/

'yung mga jokes, may halong sarcasm and weirdness... i like weird things... hahahaha!

BOTANICAL GARDEN

[Gusto kong sumigaw ng mga oras na 'yun tapos yakapin silang lahat (kaso ang awkward noon) kasi ang saya saya ko, pero, sila poker face lang. -.- Guuuuuys! Hindi ba kayo natutuwaaaaaa??????]

Sa hindi inaasahang pagkakataon, nasa Botanical Garden pala mismo ang office ng NEDA.

Oo, nagpaiwan talaga ako sa labas para 'yung dalawa kong ka-group (lima kami) 'yung mag-interview para ako, pwede akong magliwaliw. Niyayaya ko 'yung dalawa kong ka-group na magliwaliw kaso nitatamad sila. T___T So ayun, nagliwaliw akong mag-isa sa botanical garden at ang awkward ng mga pangyayari dahil puro mag-shotang naglalampungan ang nakikita ko. (at nakikita din nila ako, at nagtititigan kami. hahaha)

Tapos ayun, hindi rin nagtagal, bumalik na rin ako sa NEDA, ang KJ naman kasi nila. Ako ang saya-saya ko tas silang dalawa.. meh.. wala lang.. Niyayaya ko sila doon sa man made cave, para magkaalaman na kung sino ang bading kaso wala eh... T___T </3 At ayun tuloy, napa senti ako ng di oras habang nakaupo kami sa gitna ng katahimikan. Actually naputol pa 'yung senti moments ko noong inasar na ako ni groupmate. Pero ayun...

Senti Moments:

Grade 3 ako noong una akong nakatapak sa Botanical Garden. Nag field trip ata kami? Hahaha! Pumunta kami doon kasi... I forgot the reason na (tinatamad atang magturo 'yung adviser namin? hahaha! joke lang, naalala ko bigla, may pagka-unique din pala si ma'am. Isa siyang vegetarian, at oo tama, iba nga si ma'am. hahahaha!), pero una naming pinuntahan, 'yung mga taong nag jajamming sa stage, tipong Joey Ayala at Ang Bagong Lumad 'yung dating nila. Tapos pagkatapos nilang mag perform, kinausap ni adviser 'yung babaeng bokalista, 'yun pala, studyante siya ni ma'am noon! Huwaw! Wala lang, naastigan lang ako kay ate ng sobra-sobra. Tapooooos, pinabayaan na kaming magliwaliw ni ma'am doon, pero ayun, dapat may reaction paper kang isusulat, pero masaya pa rin kasi pwede kang magliwaliw. Alam mo ba? Sobra akong natuwa sa mga nakita ko. Doon sa mga art na naka-display doon. Sobrang saya ko ng mga araw na 'yun. Ibang lugar kasi eh, panibagong environment. Tapos, ang saya kasi, mejo mabato pa doon noon, so kunwari hiking. Ang saya ko kasi, walang Inay na mangsisita sa akin kung madapa ako, kung madumihan ako, yes! Freedom! Hahahaha! Kaya ako, kapag nagka-anak (chos) hahayaan ko lang siyang mag explore ng mga bagay-bagay. Para naman matuto siya. Para naman hindi siya takot sa mundo. Para hindi siya takot masugatan, madapa at masaktan. Para hindi siya takot sa butterfly, spider, lizard, worms at madami pang bagay na kinakatakutan ko. Hahahahaha! At siyempre, kapag tinuturuan mo na siya ng mga bagay-bagay sa paligid, tatanungin mo "Sinong gumawa niyan?" tapos sasabihin mo dapat "Si God 'yung gumawa niyan, ang galing Niya diba? :) "

End ng Senti Moments


Ayun nga, natapos ng di oras ang senti moment ko nang mang-asar 'yung ka-group ko. Tumayo ako tapos pumunta kami sa may mejo entrance. Ayun, tunganga mode, mejo picture sa kapaligiran. Tapos bumaba ako, bumaba din sila, tapos tumaas na kami. NAPAKA TAMAD KASI NILANG MAGLAKAD! Tapos naghintay ulit (mga 30 minutes), tapos, tapos ng mag-interview 'yung dalawa kong ka-group, tapos, umuwi na kami. Ang sakit sa loob kasi.... Hindi kami pumasok sa man made cave. Hahahaha!

ZzZzZzZz

Habang ikaw ay natutulog,
Ako naman ay nagising
At naupo sa may bintana
At nakisama sa iyong paghimbing
Ang sarap mong lambingin
Lalo na't madilim dilim
Habang ika'y natutulog
Inaantok ang umaga,
Ayaw bumangon tinatmad
Ikaw naman ay nananaginip
Sa mga ulap ay lumilipad-lipad
Saang langit napadpad
Nais kong sumabay habang ika'y natutulog
Kaibigan, kasama, kahati, kabiyak
Sa luha't halakhak
Kapiling, ka..... (lol rated PG lang?)
Umaga na mahal sa silid ng pag-ibig ko
Tahanan, silungan, supling na kapatid
Kaakbay at karamay sa buhay
Umaga na mahal sa silid ng pag-ibig ko

=========

Minsan lang akong kiligin sa kanta. At itong kantang 'to, nagawa niya ang misyon niya. Tinalo niya ang Gising Na ng Parokya Ni Edgar (oo, fan ako ng PNE..)
Naku, makilala lang "KITA" tatadtarin kita ng kantang 'to. Hahaha! :)

Weirdo Daw Ako

 "Nakikinita ko na ang future mo, naka-dreadlocks ka, may tattoo ka, may butas kang malaki sa tenga tapos nasa Boracay ka, nag tatattoo..."

Weirdo daw ako sabi ng nanay ko. (Ang ganda ng intro noh? Amps. Bully moments ni Inay.... Amps!!! Natatawa ako, si dearest ate kasi, nandito sa Baguio, at habang nag ttype ako, kumatok siya ng mahina sa bintana ko, paglingon ko, natakot ako. amps. Lesson learned: Isara ang kurtina kapag gabi na.)

Weirdo daw ako kasi...
- Kung ano-anong tali daw 'yung nilalagay ko sa katawan ko.
- Kung ano-anong bagay daw 'yung nilalagay ko sa buhok ko. (Nakita niya 'yung beads sa dreads ko. haha)
- Bakit daw fan ako ng Parokya Ni Edgar? Bakit daw ang hilig ko sa mga banda.
- Bakit daw ang weirdo ng mga pinapakinggan kong mga kanta.
- Bakit daw ayaw kong mag skirt, mag blouse, mag doll shoes, puro t-shirt, pants at rubber shoes nalang ako.
- Bakit ko daw dinrowingan 'yung cabinet ko, piniturahan 'yung side table ko.
- "Kababae mong tao, gusto mong mag-skateboard? Tibo ka ba anak?"
- 'Yung mga prinsipyo ko daw. Hahaha! Amps.
- Ma! Ang ganda kaya sa Oh My Gulay!

Madami pang sinasabi si Mama, kaso, hindi ko lang maalala 'yung iba. Natatawa nalang ako sa mga side comments niya. Hahahaha! Iba kasi si mama eh, at siguro nagtataka siya kung bakit ako ganito? Hindi naman pariwara, hindi lang kasi siguro siya sanay? Kasi, hindi ko siya katulad? Kasi, magkaiba kami ng mga pananaw sa buhay? (Baka sa side ni papa ko nakuha? Bwahahahaha! Ang daming mystery sa side ni papa, nalaman ko na ang roots pala nila ay galing ng Visayas. Wow. Ang daming possibilities! Hahaha!)

Pero sa huli, what matters most is, kung paano ka nabuhay. Ni-Glorify mo ba si God or hindi? Pinili mo bang sumunod sa kanya or hindi? Ganun 'yun.

Groupmates

Oo, mag-isa ko lang na babae sa thesis group namin. Oo, weirdong pakinggan. Pero, alam kong may dahilan kung bakit ako napunta sa group na 'yun. :D (Wala kasi silang secretary eh... Wala silang taga file ng mga bagay-bagay </3 haha! jokes)

Una, wala kaming nakikitang malisya sa bawat isa. (Ewwwnesss...) Pero ewan ko lang kung merong namamagitan sa mga groupmates ko. badingers.. joke

Pangalawa, matagal na kaming magkakasama, 4 years, ups and downs ng college life, magkakasama kami, kaya, napaka normal lang talagang kasama sila.

Pangatlo, napakakulit nilang nilalang. Minsan nakakaasar. 'Yung mga pang-aasar nila. 'Yung tipong gusto ko silang kurutin tas hampasin ng libro sa ulo (gawain ko noong Grade One), kaso napaka-immature noon, kaya tinuruan ako noong kaibigan ko, isumpa ko daw na magiging bading 'yung mga anak nila. Hahahahaha! Bastos lang, pero bad 'yun. Kaya ngingiti nalang ako. :) Nature naman kasi nilang mang-asar eh. Ako, lumaki ako sa pang-aasar ni dearest kuya pinsan. Kaya sanay na sanay na ako. Para sa akin kasi, kapag inaasar ka ng isang tao, importante ka sa buhay niya, kaya nagpapasalamat ako sa mga pang-aasar nila. Hahahaha!

Pang-apat, masaya naman silang kasama. Sakto lang. Para na rin akong may mga kasamang babae, minsan kasi mas maarte pa sila sa akin. 'Yung isa nagulat nalang kami, naglabas ng pang cleanse ng muka, 'yung pinapahid, tas may dala din siyang cotton, tapos ayun, oily daw kasi 'yung muka niya. O.o lols.

Pero minsan, nakakalimutan ata nilang babae ako. T___T Hahahaha! Minsan kung makahampas, wagas. Hahaha! Mga jokes nilang sobrang green. Mga DOTA moments nila, wala namang masama doon, minsan lang kasi nakakalimutan nila 'yung obligasyon nila, naasar ako noong isang beses, sinundo ko pa talaga sila sa computer shop. T___T Mga jokes nilang nakaka degrade ng pagkatao. Wahahahaha! Kaya ayun, babawian ko rin sila ng joke na mas nakaka-degrade pa. Bwahahaha!

Pero, nagpapasalamat ako sa mga ka-group, kahit na minsan para kaming mga high school students. Dahil kasi sa kanila, napipilitan tuloy akong maging disiplinado. Oo, aaminin ko, isa akong tamad na nilalang, pero ngayon, kailangan ko ng umayos. Kapag stressed na ako, or kapag nagsusungit ako, mag jojoke na 'yung isa, tas bati na ulit kami. Hahaha! 'Yun nga 'yung nakakainis eh, naasar na ako, pero bungisngis pa rin.

3in1

Ano 'to tumblr??? EH BAKIT BA KASEEEEEEEEE! T_____T (May pinagdadaanan. Hahaha!)

Ang KAPE, ay isang "NEED" sa buhay ng isang college student na tambak ng projects. 

Noong high school ako, mga once a year lang akong nagkakape, (kapag nasa probinsya kami, may coffee maker kasi si lola at trip kong mag kape, dahil lahat ng nilalang doon sa probinsya ay nagkakape). Pero ngayon, parang 300 days a year. Hahaha! 

Hindi ko na maalala... Okay, bigla kong naalala.. hahahaha! Nice. Noong 2nd year college ako, nilibre ako ng kaklase ko ng kape, mga 12:30 pm ata 'yun, saktong may klase kami ng 1:00 pm. Madalian ang pag-inom ng kape, nilaklak ko siya. Straight. Noong una, ayos pa ako, tapos, habang nasa kalagitnaan ng boring na lecture, bigla akong hindi mapakali, kinukulit ko na si bestprend. Lahat na ata ng kabangagan ko, nailabas ko na, tahimik kaming nagtatawanan sa likod. lols. Ayun, wala kaming nautunan ng mga araw na 'yun. At ayun, doon ko nalaman na kapag nagkakape si Raisa, nagiging bangag siya. (Well, madami pa namang factors ang nagcocontribute para maging bangag ako. hahaha)

Sa dami ng nilalak kong kape, nababangag pa rin ako, sana hindi mawala 'yun. Exciting kaya, 'yung tipong naiiyak ka na kasi ang bilis ng tibok ng puso mo tapos hindi mo alam kung mamamatay ka na. Hahahaha! Hindi mo alam ang mga susunod na pangyayari. ASTIIIIIIIIG!!!!

Parang, ikaw din 'yan. Para kang kape. Hindi ko alam kung... WAHAHAHAHA! Bumanat, kade joke lang! Itigil ang kahibangang ito.

Inattention

• Often loses items. Adults with ADHD often complain of losing keys, important phone numbers, their cell phones or wallets on a regular basis.

Raisa: Saan ko binaba 'yung cellphone/pencil/ballpen/gunting/eyeglasses ko? (Ayan na, hahalughugin na ang buong bahay. Tapos nandoon lang pala siya sa pinag-iwanan mo. Hahaha! Fail)

• Often forgetful. Whether something is important or trivial does not make a difference. Forgetfulness is a daily struggle for adults with ADHD. They may forget to take out the trash or forget to pick the children up from school. This is sometimes a result of being distracted or hyperfocus.

Raisa: Grabe, nakalimutan kong huminga. Joke.

Classmate: Raisa dala mo 'yung ________?

Raisa: Ayyyy.. Nakalimuta kooooo.. Bukas.. :)

Classmate: Raisa, dala mo na ngayon?

Raisa: Sorry na.... Bukas na talaga, txt mo ako. 

Para hindi ko makalimutan na may assignment or tasks na pinapagawa sa akin, sinusulat ko siya sa kamay ko, oo weird, tinatanong na nga ako nung mga kaklase ko kung anong pinag-gagagawa ko, pero 'yun lang kasi 'yung way para maalala ko 'yung mga bagay-bagay. Hindi helpful 'yung pagsulat sa papel kasi nakakalimutan kong may papel pala akong sinulatan. Hahaha! Ay ito, naalala ko bigla, high school ako, 'yung kumuha ako ng kapirasong papel, siguro 2x2 'yung size tas sinulat ko 'yung assignment ata, tapos kumuha ako ng tape, ni-tape ko 'yung papel sa wrist ko. rak en rol! hahahaha!

• Not completing tasks. Whether it is a project you have become bored with and are no longer interested in, or a daily task that you started, became distracted and hours later rememberedthat you never finished, there are tasks everyday that are half done.

I'm trying my best para tapusin 'yung isang task, kaso lumilipad at lumilipad talaga 'yung isip ko. Minsan, hindi ko na alam 'yung gagawin ko (kahit na napaka simpleng bagay), kaya tititigan ko nalang 'yung bagay na 'yun. Example, naglilinis ako ng kwarto. Batong bato na ako, pinipilit ko nalang talaga 'yung sarili ko. Ang nakakalat nalang sa floor, ilang papel, gunting, libro, konting kalat. Alam mo bang hirap na hirap akong i-sort out 'yan? :( Kapag pipilitin ko 'yung sarili ko, nauubos 'yung energy ko. Pakiramdam ko pagod na pagod ako. :(

• Difficulty following conversations. Being easily distracted doesn’t go away when someone is talking to you. You might start out the conversation hearing everything only to be distracted by something else and all of the sudden you have no idea what someone is talking about. You might miss important deadlines or events because you only heard half of a conversation.

Siguro nangyayari lang 'to kapag bored na ako sa mga pinagsasasabi mo. Example, lectures. Hahahaha! (Sino ba naman ang hindi? lol)

• Lack of motivation. No matter how good your intentions are, you always seem to get sidetracked and can’t seem to get to the project at hand. It may be that the project sounds boring or is just something that you don’t really have any interest in.

Problema ko 'to. Sobra. Pero ngayon, iniisip ko nalang na "Do it for the glory of God."

• Can’t follow a timed schedule. You may have planned your day but no matter how much you try to follow the schedule it never seems to work out. You may misjudge how much time something will take you, you may become “hyperfocused” and spend way to long on a single project and not get around to completing anything else on your list.

Hindi ko na kailangang i-elaborate. Lagi kong nararanasan 'yan. Kaya ang hirap i-implement ng self discipline. T___T Napakadalin kong ma-distract sa mga bagay-bagay. Ughs. Di bale, by the Grace of God, kakayanin ko 'to! :D

P.I.M.P.L.E.S

Proeba ng

Inlab

Masipag

Pursigido

Langgam

Ewan ko

Stressed

Hinampas Ako ng Realidad

Nauntog ako. Solid na untog.

Dinig na dinig mo 'yung tunog.

Alam mo kung bakit ako nauntog?

Kasi gusto ko ng matulog.

Hihiga na dapat ako sa bed.

Ayun, nauntog ako sa headboard.

Hinampas ako ng realidad.

"Raisa, 'wag kang tamad!"

Banat ng Conyo

Raisa: Droga ka ba?

siraisaybored.blogspot.com: Bakit? Ahihihi

Raisa: Eh kasi naman adik na adik ako sa 'yo. Nag wwithrawal syndrome ata ako kapag hindi ako nakakapag post sa 'yo.

siraisaaybored.blogspot.com: ahihihi <3 ikaw talaga! you're so landi...


Grabe, ang ganda ng intro ko, lols. Anbayan! Kahirap ng hindi magpost! Pakiramdam ko kasi, my day is not complete if I'm not making sulat sulat here. Like grabe talaga! Hindi ako mapakali, parang I need an outlet for my super random thoughts. Kahit na it's super nonsense. Pero ayun nga, like what I said, I'll limit nalang may post ng One Post Per Day (OPPD <-- gumawa ng sariling ewan).

Kanina, si mommy dearest, nagpapahanap ng cassava cake recipe, and out of the blue, dinrawingan niya ng sing-sing 'yung ring finger ko sa right hand. Like, my mom is so random talaga! And naalala ko tuloy noong nag tattoo session kami sa bus noong kaibigan ko gamit ang sharpies. Yaaaah! Hanggang doon nalang kasi 'yung dreams namin, it's super bawal kasi to have a tattoo. </3

Speaking of tattoos, like before, I'm planning to place tattooS on my legS and wristS. Pero like what I said nga, it's bawal.

Okay so anyway, kinikilabutan na ako sa mga pinagsasasabi ko. Hahahahaha! Balik tagalog tayo. (Oo, alam kong Filipino ang tamang term..) Aayusin ko na si dear kwarto, tatapusin ko na 'yung assignment ko sa madugong subject, 'yung logo (alam mo bang paulit-ulit kong pinapakinggan 'yung Dumaan Ako? Doon ko kasi kinukuha 'yung inspiration ko. hahaha!), mag qquiet time, at matutulog (siguro mga 3am).

ASA

Parang sabi ko kagabi, isang buwan akong hindi magppost dito. Anyare? Ayun, nangati 'yung mga daliri ko.
Pero ililimit ko nalang ng 1 post per day........... lol joke, sa sobrang ka-busyhan ko, baka wala na rin akong oras mag post ng mga walang kwenta at walang patutunguan na post......

Wala, nalungkot lang ako kasi namatay 'yung kaibigan nung ate ni ano. Hindi ko nga kilala 'yung namatay eh, kaso nalungkot ako dahil ang bata pa niya at higit sa lahat.... Saan kaya siya pumunta... :( Nakilala man lang kaya niya si Jesus Christ? Nagsisi man lang ba siya sa mga kasalanan niya? Binisita ko 'yung wall niya, puro mura pa 'yung natagpuan ko.. </3 Ayun, affected lang ako. Pero kung iisipin, libo-libo 'yung taong namamatay everyday na hindi man lang nakakarinig ng Gospel. Nakaka...lungkot... Parang, napaisip tuloy ako, ano 'to, uupo nalang ba ako dito? wew.. haha! Pero, si Lord pa rin naman 'yung nagbubukas ng puso at isipan ng isang tao eh. Pero kailangan nating mag sow ng seeds. Hmmm... ;)

==========================

Tapos ako ang inassign na mag drawing ng logo ng group namin. Akalain mo 'yun teh! Na-pressure tuloy ako bigla. Lord, tulungan niyo po ako.

==========================

So ayun nga. Totoo na 'to. Busy busyhan sa school. Tambak ng projects. Graduating na eh ;) Nyahahahaha! Review review ng lessons para hindi nag ccram. Matutulog ng maaga para hindi late gumigising at hindi late sa school. Aayusin na 'yung gamit bago matulog para kapag sa umaga hindi ka nagmamadali. Aayusin ko na talaga 'yung schedule ko. Magpapaka-mature na ako. Magiging responsable na ako. Bawal ma-distract kay Return Of Investment, mas madami ka pang mas makabuluhang bagay na dapat gawin. Ang bata mo pa. Hahahahaha! Ayusin mo muna 'yang buhay mo. (example, ayusin mo 'yang walk mo with God)

Grabe 19 na ako, kailangan ko ng maging responsable. Pero bago 'yan manunuod muna ako. JOKE LANG!!!!!! Sige si raisaaybored.blogspot.com, babay muna. May gagawin ka na eh, kaya next time nalang ulit. ^_^ (Christmas break teh..)

Inaantok na ako. Pero bawal matulog.

Kanina, sabi sa akin noong mga ka group ko sa Thesis, na miss daw nila ako. Awwwww.. Kasi wala silang mapagtripan noong absent ako. Pero at least, namiss ako.. Wahahahaha! :')

-----------------------
Reminder: General Assembly for the yearbook tomorrow (Novermber 22) at P700.

Pagkakaintindi ko: May meeting, at may bayad na 700 pesos.
Akala ko ako lang, pero halos lahat pala kami. Na-tanga lang pala 'yung utak namin. Eh kasi naman,

Meeting sa room P700 'yung ibig sabihin..

---------------------------
Nag-personality test kami kanina noong dalawa kong ka-group sa thesis. Wala lang, nagkayayaan, baka daw kasi malaman nilang baliw sila.


---------------------------
Grabe, tinatamad akong maglinis ng kwarto. T____T


---------------------------
 Ang boring at wala ng saysay ang mga pinopost ko dito, mamamaalam muna ako ng isang buwan. ^_^ buhbye

Project part two

Grabe kinarir ko 'yung task na pinagawa sa akin. Nakapag drawing ako ng di-oras. Alam mo 'yung feeling na, ang ganda ganda ng na vvisualize mo, kaso pag drawing mo, ANYARE? ANO 'YAN? DRAWING NG GRADE ONE? GRABE MAS MAGALING PA SA 'YO 'YUNG KAPATID KONG KINDER. Parang ganun. lol. Eh basta nag effort ako. At kinakarir ko 'tong project na 'to. Mas kinakarir ko pa sa thesis. Sana kasi may drawing din sa thesis. wahahahahahahaha!

Project

Soooo... May project kami sa isang subject... Hindi naman madugo pero ang dami lang requirements at tatlong linggo lang 'yung binigay na time... Soooooo... Todo effort na 'to... At, wala muna akong magiging social life nito. :( Hahaha! (Kelan ka ba nagkaroon?) Perooooo.. Kanina, habang sinasabi ni sir 'yung requirements, medyo napangiti ako kahit na hindi dapat... :( Kailangan daw kasi ng Return Of Investment... oo.. 'Yang Return Of Investment na 'yan! Tsk.. Grabe... Kailangan daw namin 'yan. lols! The irony... Return Of Investment.... R....... Mehehehe.. T___T Tas 'yung sa summary report ni leader.. All caps talaga 'yung first letters ng Return Of Investment na 'yan? Grabe.. Grabe lang talaga.. Hahahaha! (Eh malamang, initials eh, kaya malamang all caps... duh Raisa, duh!)

LAINEDNI

Walang koneksyon ang November 21 (ehem ehem ehem ehem ehem ehem, grabe hinihika ka na teh? sige ubo pa!) sa hindi ko pagpasok ngayon. Sadyang nagkataon lang na late akong nagising kahit na napaka-aga kong natulog kagabi, at sadyang nagkataon lang na ayokong pumasok. Wala akong sinasabi tungkol sa date na ito, November 21. Wala namang samting special sa date na 'to, dahil LAST YEAR, meron ding November 21. Bale isang taon na 'yung nakalipas mula noong November 21, 2012, kasi nga ngayon, November 21, 2013 na. Sa span ng isang taon, malamang maraming nangyari, AT TRIP KO LANG MAGPAKA-SENTI NGAYON KASI BLOG KO 'TO.

Sa loob ng isang taon na 'yan marami akong:
Nadiskubre
Nakilala
Nakasalamuha
Ginawa
Na-experience
Iniluha
Tinawa
Kinain na pagkain
Hiningang Hangin
Hiningang Hangin na may usok ng yosi (T______T)
Oras na ginugol para matulog
Oras na ginugol para umiyak
Oras na ginugol para mag-aral
Oras na ginugol para mag-senti
Oras na ginugol para tumulala
Oras na ginugol para gumawa ng tula
Oras na ginugol para manuod ng TV
Oras na ginugol para magkape



at higit sa lahat

Nagbagong buhay ako. ;) (Okay, paki tignan 'yung "Bagong Buhay" kung hindi ka maka-relate, at sana mahanap mo siya kahit na tambak ng random post 'tong blog ko na 'to ^_^)

So, ano ba kasing meron sa November 21? Wala lang, gusto ko lang magpasalamat kay Lord dahil dumating ang November 21. ^__^

0110100101110100011011110110000101101110011001110110000101110010011000010111011101101011011101010110111001100111011100110110000101100001011011100110100101101110011010010111011101100001011011100110111001101001011110010110000101100001011010110110111101101100011101010110100001100001011000010110111001100001011010110110111101101110011001110110110101100111011000010110111101110010011000010111001101101110011000010110100101110100011011110110100001101001011011100110010001101001011010110110111101100001011011000110000101101101011000010110111001100111011001110110000101100111011000010111011101101001011011100110101101101111011100110110111101100010011100100110000101101110011001110111001101100001011010110110100101110100011100110110000101101101011000010110010001100001011011000110100101101110011001110111001101100001011000100110100101101001011100110110000101101110011001110111010001100001011011110110111001101110011000010110000101101011011011110110111001100111011100110110100101101110011001110110110001100101011000010111010001101110011000010110011101110000011000010111000001100001011100110110000101101100011000010110110101100001011101000110000101101011011011110110101101100001011110010100110001101111011100100110010001100100011000010110100001101001011011000111001101100001011100110110000101101011011010010111010001101110011000010110111001100001011100100110000101101101011001000110000101101101011000010110111001101011011011110110111001100001011010110110100101101100011000010110110001100001011010110110111101010011011010010111100101100001

(bakit may binary? para naman may mapala kunwari 'yung natutunan ko noong first year college ako! walang ibig sabihin 'yan, 'wag kang assuming... random numbers lang 'yan... promise.... wala kang mapapala diyan... sinasayang mo lang oras mo... pati sa pagbabasa ng blog ko, bakit, uunlad ba ang Pilipinas kapag binisita mo 'tong blog ko? lol JOKE! ano dami kong sinabi.. sige iiyak nalang ako sa isang gilid.. wahahahaha! kade, joke lang! ang dami ko nanamang sinabi, eh kasi nga absent ako! hindi ako nakapag-interact sa ibang mga tao. epekto 'yan ng tamad pumasok)

OO! UMIYAK AKO!

http://themetapicture.com/if-youre-only-going-to-read-one-thing-today-read-this/

Nakaka-touch. SOBRA! T_________________T

P.S. hindi siya horror, or kung ano mang lumalabas ng bagay-bagay. pangako.

Raisa

Raisa \ra(i)-sa\ as a girl's name is pronounced RAY-sah, RYE-zah. It is of Hebrew and Yiddish origin, and the meaning of Raisa is "rose". In English and Slavic form, probably derived from Greek for "carefree". Also possibly originated as a Slavic equivalent of Ruth (Hebrew) "beloved".

Raisa has 6 variant forms: Raisabel, Raissa, Raisse, Raiza, Raizel and Rayzel.

Soure: http://www.thinkbabynames.com/meaning/0/Raisa#76Ey2wxsM9KhwVIx.99


Wala talaga akong balak na i-explain kung saan nakuha 'yung pangalan ko kaso, sa isang ngarag moments ko na type ko ung pangalan ko sa search bar (email address dapat) at natawa ako sa nabasa ko.

Una, horses daw. So, may kabayo somewhere out there na "Raisa" ang pangalan. Hahahahaha! (Bakit hindi nalang Bogart?)

Pangalawa, ayan, si Raisa Gorbachova, diyan talaga kinuha ni mama 'yung Raisa. Buti nalang Alexis 'yung second name ko at hindi Maximovna. Grabe, ang hassle niyan isulat! Tapos na lahat ng kaklase mo sa quiz, ikaw, kakatapos pa lang isulat 'yung pangalan mo.

Sabi sa pinaka-taas, carefree... KAYA NAMAN PALA EH! lol Tas natawa ako doon sa Raisabel, parang nang jojoke lang. hahaha!

Twitter

November 19, 2013

9:10 pm.
WAAAAAAAA! Ang sakit na ng ulo ko. Paano ba kasi nakukuha 'yung Arrival time in queue and in service??? T___T

9:30
Hindi ko pa rin alam kung bakit ganun 'yung mga kinakalabasan na sagot. T____T

9:37
Mukang tama naman ata 'tong pinag gagagawa ko.... Okay, oras na para i-graph.....

10:01
Mejo tapos ko na, pero.. tama ba? T________T

10:07
Tagal namang magreply ni kaibigan. Kailangan ko ng assurance sa mga sagot ko, kakain nalang muna ako. Pero, nagchat si ate classmate, sige kakausapin ko muna siya, baka matulungan pa namin ang isa't isa.

10:29
Nag reply si kaibigan, kakauwi lang niya. (Grabe teh, san ka galing? hahahaha!)

10:33
May nakita ako sa fb. Tungkol kay dearest ate. Gumagana nanaman 'yung imagination ko. At kinikilig ako. Wahahahahaha! (Kilig level 4)

10:43
waits lang daw sabi ni kaibigan.

11:39
hurrah! nabuhay si kaibigan. lol. naka dalawang chapter ako sa Lies Young Women Believe. Ang dami ulit ni-reveal ni God sa akin. Grabe. Nakakaiyak nga eh...



November 21, 2013

12:09 am
sumabog 'yung utak ko. tunganga mode

12:16
okay gets ko na pala ulit.. lols

12:29
i-rerewrite ko na ang mga bagay-bagay, (Lord! Salamat po!!!!) pero syempre bago ako mag rewrite, ano pa bang expected sa nilalang na katulad ko? ayun tama, magmumuni muni nanaman ako, nadistract nanaman ako ng kung anong bagay at hindi nnaman ako makafocus.. T___T

6:16
good morning! nga nga teh! nakatulog pala ako..

7:00
lamon plus homework.. actually, nakalimutan ko na lahat ng solutions, habang ni rerewrite ko, pakiramdam ko kung anong kababalaghan 'yung nangyari kaya lumabas 'yung mga random numbers.. ahahahaha! tapos napaisip ako bigla kay isa pang classmate.. nagawa kaya niya? T___T concerned.. hahaha! eh kasi naman, 'yung babaeng 'yun, mas iresponsable pa sa akin. na-iimagine mo ba 'yun? May mas ireresoponsable pa ba kay Raisa? Oo, sa kasamaang palad, meron. Kaya ayun, malamang, damayan ang kapwa babae. :) (example, Oh M****, bakit ka absent?.... Oh, may assignment tayo hah! Ilagay mo sa blabla bond paper, hand written.... Oh, saan ka galing? May ginagawa tayo kanina............. Wala kang ballpen, oh <sabay abot ng ballpen> Wala kang bond paper? <sabay abot ng bond paper> NAPAKA BAGAL MO NAMANG MAGMARGIN! Akin na nga 'yan!!! <sabay kuha ng bond paper at sabay minarginan> diba? parang ate lang? lols Oo ganun kasi siya, wala siyang time frame sa buhay. At nandito kaming mga kaklase niya para tulungan siya. hahaha!)

7:06
kakatapos isulat 'yung monologue sa taas.

7:31
natapos ko rin sa wakas... okay, oras na para maligo at pumunta sa school

----------------------------
Hindi ako na-late. Praise God! Tapos, may activity na binigay si intructor, same principle, PERO mas madugo. Ayun, binigyan niya kami ng 1 hour na palugit, nagkalat kami sa hallway. Hallway ng Silang 3rd floor kung saan main entrance ng mga studyante papuntang mga classroom nila, at kung saan matatagpuan ang faculty rooms ng mga instructors namin. Ayun, nagkalat kami, literal. Nauso nanaman ang teamwork. Pero sa kasamaang palad, hindi pa rin namin natapos ang mga bagay-bagay. Hahahaha! T___T Kung 'yung homework na may 5 entities involved, ilang oras naming ginawa, 'yung 11 entities involved pa kaya? </3 pero naintindihan ko siya. Sadyang mabagal lang kaming nilalang. haha!

Maghihintay ako...

Dumaan ako sa tahimik na ilog
Ang buong mundo ay parang natutulog
Kung may bunga mang sa tubig ay mahulog
Parang ang puso kong itong nadurog
Kung mag-isa ako ay huwag nang isipin
Sa dilim ay dapat pa akong hanapin
Habang may luha ay huwag pang ibigin
Sa pangarap ko ay huwag nang gisingin
Kaya kong maghintay sa mga tula mo
Makinig sa awit mula sa kabilang dako
At sa paglalakad sa lilim ng mga puno
Matutuklasan ang laman ng pusong malayo
At mapapanood ang sayaw ng mga tutubi
Sabay sa indak at lipad ng ibong humuhuni
At hihinahon na itong hindi mapakali
At makakahimlay sa mapayapang gabi
Dumaan ako sa tahimik na ilog
Ang buong mundo ay parang natutulog
Kung may bunga mang sa tubig ay mahulog
Parang ang puso ko nga itong nadurog
Parang ang puso kong itong nadurog

SariLikha:
'Wag mo muna akong mahalin, dahil masakit pa rin. Sana mahintay mo ako. At kung dumating ang panahon na handa na ako, aapaw sa kaligayahan ang puso kong ito. Mapapalagay na rin ako sa wakas. Pero sa ngayon, kahit na alam kong masakit, mahintay mo sana ako.
------------------
Oo, ang corny ng interpretation ko! Pero noong unang beses kong narinig 'to, 'yan 'yung kwentong pumasok sa isip ko. Hahahaha! SORRY NA HAH! BLOG KO KASI 'TO EH! lols

At OO, nirepost ko 'to, pero dalawa na silang singer. Hahaha! Ganito kasi 'yan, si Maningning Miclat (chinese 'yan dude! pero, wala na siya ngayon.. :( )ang nag compose ng poem na 'to, tapos ginawang kanta nila Joey Ayala at Cynthia Alexander. Magkapatid 'yang dalawang 'yan. Hahahaha! Natuwa ako sa interaction nilang magkapatid. Parang bonding lang. Nakaka-mangha. Hahahaha! At ang ganda talaga ng lyrics at tune. Wala akong masabi. Sobra.

BABAE AKO!

Sabi ko kanina, hindi ako gagastos. Sabi ko kanina, magkukuripot na ako ng wagas. Sabi ko kanina, 20 pesos lang gagastusin ko. (Alam mo bang ilang araw na akong walang load? T___T umaasa nalang ako na gumana sakanila 'yung telekinesis chorvaness.. hahaha!) PERO ANYARE? Ayun! Nagutom ako, nag ccrave ako sa paborito kong matatamis na bagay, grabe, parang withdrawal lang, kaya ayown, napabili ako ng Oreo. </3 Tapos kanina, nakita ako noong kaibigan ko, hinila ako, napagastos tuloy ako ng bente sa kape. T___T Wala tuloy akong ipon ngayon. Tapos nakakatawa kasi, ang dami-dami naming napag-usapan. Mula computer parts, hanggang sa tamang pronunciation ng mga bagay-bagay. At nagmuka tuloy kaming conyo. Lol. At nagpapaturo siya sa akin ng tamang pag-budget sa pera niya. THE IRONY!!! Hahahaha! Eh ayun na nga, tapos humihingi siya ng powder. Dude, kalalaki mong tao, nagpopowder ka? At ayun na nga, kaya "BABAE AKO" ang title neto.


Prend: Raisa, may powder ka?
Ako: Hah? Wala.
Prend: Grabe, babae ka ba?

Ayan, ayan na nga ang conversation kanina. Meron pa noon eh. Pero iba't ibang tao at pangyayari na ito.

Situation #1
Prend: Raisa, may pabango ka?
Ako: Hah? Wala.
Prend: Grabe, babae ka ba?

Situation #2:
Prend: Raisa, may tissue ka ba?
Ako: Hah? Wala.
Prend: Grabe, babae ka ba?

Situation #3:
Prend: Raisa. may salamin ka ba?
Ako: Hah? Wala.
Prend: Grabe, babae ka ba?

Situation #4:
Prend: Raisa, may alcohol ka ba? Or hand sanitizer? (Para sosyal kunwari)
Ako: Hah? Wala.
Prend: Grabe, babae ka ba?

Situation #5:
Prend: Grabe, ang dami-dami mong doll shoes, bakit 'yang vans mo 'yung paulit-ulit mong suot?
Ako: ^__^

Situation #6:
Prend: Uy! Nakapang babae si Raisa! Sige, tawagin natin siyang "Scarlet". Tapos Raisa kapag nakapang boy siya.
Ako: (Grabe! Pang-boy? </3)

Actually madami pang mga pangyayari, pero 'yan lang kasi 'yung natatandaan ko.

Okay, una sa lahat. BABAE AKO! Tsss.. Porket wala lang akong "kikay kit", hindi na ako babae. BABAENG BABAE AKO! Pangalawa, comfortable ako sa rubber shoes dahil, comfortable lang talaga siyang suotin, AT, kapag naka doll shoes ka kasi, maarawan 'yung paa mo, at hindi na siya maputi, so ayun, ayoko ng maitim na paa! (Oh! sinong nagsabing hindi ako babae? Tssss.) Pangatlo, lagi akong naka t-shirt dahil, napaka comfortable niyang suotin, hindi siya fitted, ang sarap gumalaw-galaw.. At masayang mag black shirt dahil.. ehehe, wala kang pake kung anong kulay ng bra 'yung gusto mong suotin, rainbow colored? Sure! Why not! Hahahaha! At ayun nga, hindi lang talaga ako sanay mag make-up, mag powder, dahil, bakit? Waste of time right? Ang tunay na kagandahan ay nasa pag-uugali mo teh! (Sows, baka kasi kapag nagpa girl ako, nga nga kayo. SOBRANG JOOOOOOOOOOOOKE! Grabe, napaka-proud noon, JOKE LANG 'YUN HAH! Gusto ko lang bumanat. Pero hala, joke lang talaga 'yun.)

Isa pang rason kasi, since mas madaming lalaki sa school namin, at malamang, sila rin 'yung kasama mo lagi, minsan, sabay kayong naglalakad, diba ang awkward noon? Ikaw fully made-up tas 'yung kasama mo lalaki, anong iisipin ng mga tao? Magshota kayo? May date? Ganun? Diba? Kaya ayun, keep it simple, t-shirt  pants. Para walang issue. Hahaha!

At ayun nga, pero sabi noong isa kong kaibigan, try ko daw mag girly girly na damit. Wew. Oh sigey, challenge accepted. Nyahahaha! Woooo! Kaya mo 'yan Raisa.

Pero ayun, ang pagiging babae ay hindi nababase sa kakikayan, or sa pnanamit. Ang pagiging babae ay nababase sa pag-uugali. Ang babae, slave 'yan ng mga boys. Oo, hindi tayo feminist. Okay? Tanggapin na natin na kailangan nating mag-submit sa kanila. Dahil inordain 'yan ni Lord. Bawal ang under na lalaki. Dapat babae ang under. :) Gets? Gets. Okay. Apir! Gagawa na ako ng assignment ko. Madugo 'yung assignment ko. Oh sige. Bye.

Patintero

Na try mo ng makipag-patintero sa ipis? Ako kasi, oo. Kani-kanina lang, mga 1 minute ago. Kulang-kulang ata 'tong insektong 'to. Sinasalubong ako eh. Imbes na tumakbo palayo sa akin, lumalapit pa sa akin. Ayan tuloy, nakapag exercise ako ng di oras. Wahahahaha! Naku! Kung hindi lang ako takot sa 'yo, matagal ko ng inexterminate ang lahi mo. Kaso wala eh, lalo na kapag lumipad kayo. Hahahaha! (Teka, baka ikaw 'yung ipis na naka lips to lips ko? Lol joke. Hahahaha!)

KONTI NALANG!!!!

Yes! Konti nalang! (Mga one year pa) YEEEEEEEES! At hinding hindi na muli magpapagupit. :')

          

    

Malaya...

(Bakit Malaya? Kasi wala akong maisip na title, tapos, saktong 'yan 'yung title noong kantang pinapakinggan ko, so eh di 'yon nalangs)

So, habang ginagawa ko 'tong walang kwenta at walang patutunguan na blog entry, nandito ako sa terrace namin. Naglatag ako ng newspaper tapos ng foam, oh eh di instant tambayan. Hahahaha! Ang ganda kasi ng sikat ng araw eh, ang ganda ng sky, ang tahimik pa ng paligid, perfect weather. Tapos paulit-ulit kong pinapatugtog 'yung mga kanta ni Cynthia Alexander. (NASAAN AKO NOONG NANDITO KA PA SA PILIPINAS???? T____T BAKIT HINDI KO NALAMAN 'YANG AWESOME SONGS MO NOON??? T_____T)

Oh ayun nga, lumabas ako para maki - one with nature. CHOS! At oo, dahil diyan sa "one with nature" kong nalalaman, nangangati na ako. May kung anong insekto 'yung kumakagat sa akin so lumipat nalang ako ng pwesto. Naupo nalang ako sa upuan. Malamang, kaya nga inimbento 'yung upuan eh. -.-

Oo lumabas na rin ako para naman maiba  'yung environment ko. Nakakasawa na kasi sa kwarto ko eh. Kung hindi lang ako malaking dukwang, gusto kong mag camping sa labas. Wahahahaha! Kaso wala eh, scared. Tsk.

So sabi ko nga kanina, walang patutunguan 'tong blog na 'to. Dinivert ko lang 'yung attention ko para hindi ko kamutin 'yung kinagat nung langhiyang insekto na 'yun. Tas kaya nga sabi sa description ng blog na 'to "Mga random thoughts na gusto kong i-share, smiley face" Kaya asahan mo ng tambak na random na bagay 'to. Mmmmkay? Okay! Apir!

OH SIGE!

"Grabe, ang boring naman ng wall ko. Oh sige, gawa tayo ng weirdong bagay tas isabit natin."

"Ang corny naman nung original na takip nitong lampshade ko, sige gawa tayo ng weirdong bagay na pangtakip dito"

"Saan ko ilalagay 'tong mga pictures na 'to? Bakit wala kaming Christmas tree? Sigey, isabit natin dito."

Bakit?

Tatlong taon...



Tatlong taon akong naghintay...



Tatlong taon akong umasa...



Tatlong taon akong nananabik...



Bakit ngayon? Wala pa rin?



Sana naman, ma-pagtanto mo...



Sana ngayon, maramdaman mo...




Na kailangan ko 'yun ngayon...




Naalala mo noon? Isang sabi mo lang, meron na agad?




Bakit kapag ako... Wala.. Wala.. Wala...




Kapag sinabi ko sa 'yo na kailangan ko, ako pang masama? </3




'Wag ka sanang manhid...




'Wag ka sanang makasarili...



'Wag mo sanang kalimutan 'yung obligasyon mo...




Bayaran mo na sana...




'YUNG UTANG MO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! T____________________T




Parang-awa mo na. 'Wag bastos. T____T

Bogart returns

Kagabi!! (or kaninang umaga ata 'yun) nanaginip akooooooo! Pangitain yata? lol!

Napaniginipan (alam kong wrong spelling 'yan) ko na meron akong aso. Isang pug. At ang pangalan niya ay Bogart. Seryoso! Promise! Eeeeeeh... Ang cute cute lang kasi (ulit). Sa sobrang weirdness ng muka niya, ang cute cute na tuloy niya. <3 <3 <3 <3 <3 <3

Noon kasi, may nagpaalaga ng aso  kay dearsest cousin. Pug din siya, Kaylee 'yung pangalan. Ang sweet sweet lang niyang aso kasi... kasi... (iiyak na) noong nakaupo ako, sisingit talaga siya pagitan nung dalawa kong paa, tapos hihiga siya, tapos gagawin niyang unan 'yung isa kong paa.. :') ang sweet. hahaha!  wala lang..

Bogart the dog, (insert motto) HINTAYIN MO KAMI NI BOGART THE PERSIAN CAT. LOL!

(Oo, si Bogart the Persian cat muna 'yung uunahin ko.... mehehehe)

Babalik ka rin pala eh.

Nahanap ko na si Memory Card reader! YEHEY! \(^__^)/
Nahanap ko siya kasi, kanina, hinahanap ko 'yung ballpen ko. Kaso hindi ko talaga siya mahanap, naiiyak na nga ako eh, kasi literal, hindi ko talaga siya mahanap. Ganun kasi ako minsan, hindi ko maalala kung saan ko binabababa 'yung mga bagay-bagay, kaya I always end up frustrated. Pero kanina, gusto ko na kasing basahin ulit 'yung librong pinahiram sa akin ni friend ko sa church, 'yung Lies Young Women Believe.



Tanong: Anong koneksyon ng nawawala mong ballpen sa pagbabasa ng libro? At isa pa, wala na bang ibang ballpen na pwedeng gamitin?

Sagot: Ako po ay nag ttake down notes sa binabasa kong libro, AT, maarte akong nilalang kaya isang ballpen lang ang ginagamit ko, g-tec na black, .4.



Kaya ayun, nag pray na talaga ako kay Lord na sana mahanap ko na 'yung ballpen ko.



Tanong: Anong koneksyon ng memory card reader mo, diyan sa ballpen mo?

Sagot: Teka nga kasi, patapusin mo muna ako.



Ayun nga, nagpray ako kay Lord na sana mahanap ko na si g-tec, eh di ayun, kalkal ng mga bagay-bagay, tapos, napatingin ako doon sa lalagyanan ng camera ni dearest cousin, eh di kinalkal ko, booom! Nakita ko si memory card reader, nandoon lang pala siya all the time. Pero hindi ko pa rin nakikita si ballpen. Pero, pinakita naman ni Lord si memory card, kaya ayos 'yun! Eh di ayun, tuloy sa paghahanap kay ballpen, tapos bigla kong naalala 'yung bag ko kahapon! Eh di agad kong kinalkal 'yung bag. (Oo na, burara na ako, oo na, hindi ako naglilinis ng bag :p) YEHEY! Nakita ko si ballpen!!! Thank you Lord! :')


At ayun. :) Ang alamat ng nawawalang memory card reader. Ang dami kong sinabi. Hahahaha! Eh bakit ba kasi! Natuwa nga ako sa mga pangyayari. lols

K.Bye

Wala eh, nasimulan ko sa post ko sa baba eh, ayan tuloy, ilalabas ko na ang saloobin ko. In english.

I find it funny and stupid when I see pictures of people drinking their coffee at SB. (Okay, hindi ko mapanindigan ang pag-eenglish kaya back to taglish tayo. lol. Naalala ko noon, kapag nagdadrama ako, english speaking ako eh, anyare kaya sa side ko na 'yun? hahaha)

Ayun na nga, sabi ko, mutanga sila! Eh bakit ba naman kasi kailangan mo pang picturan 'yung sarili mo? 'Yung iniinom mo? 'Yung muka mo plus 'yung iniinom mo? 'Yung muka mo, muka ng kaibigan mo, at 'yung iniinom niyo? Tapos 'yung caption mo, <insertdrinknamehere + latte> Like seriously? Okay fine, sige, reunion niyo ng friends mo, sige pagbigyan, pero iba na ung lagi-lagi nalang! Grabe! Hindi po studio ang SB. lol

Sabi nila, "coffee lover" sila. Weh? Eh bakit hindi mo picturan 'yung sarili mo habang umiinom ng 3in1 na kape? Tas lagyan mo ng caption na "Wala pa ring tatalo sa lasa ng 3in1"

Hindi ko naman sinasabi na masamang uminom ng kape sa SB. Sinasabi ko lang na, nagmumuka lang kasi kayong social climber. 'Yun lang. Buti sana kung sa OMG kayo nagkakape, sige! Keribels lang! ahahaha! Pero ayun nga, nagmumuka lang kayong trying hard at nagiging topic tuloy kayo ng mga taong walang social life....... tulad ko.... ako 'yun.... 'yung walang social life.... hahahaha!

...

Mga bata! Umaatake nanaman ang pagiging compulsive buyer ni ate Raisa! Sino ba naman ang hindi matutuwa sa 450 na 2014 planner? Napaka- astig naman kasi, kaya naman, kesa bumili ako ng napakaraming kape para lang maka-avail ng hindi masyadong magandang planner, 'yung napaka-astig na planner nalang 'yung bibilin ko! Free shipment pa! K.bye.

Fail

Full Volume




Earphones





Movie





Tawa




Tawa




Tawa




*pop*




Gulat




Gulat na gulat




Masakit sa pusong gulat




Fail




Loser



Disappointment




Lampa




Tsk




Tsk




Tsk

WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

NASAAN 'YUNG MEMORY CARD READER KOOOOOOOO!?!?!?! NASAAN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! T_________________T </3

AW

Ang dami-daming idea 'yung sumusulpot sa utak ko. Kaso wala akong resources. T________T
Kaya irerepost ko nalang 'yung nakita kong ewan sa news feed ko...
-------------------------

Boy: ASO ka ba?
.
.
Girl: Bakit?
.
.
Boy: Kasi sinaktan mo ko. :(
.
.
Girl: Asan ung aso dun?
.
.
.
.
.
Boy: AW

KOBERPOTO

May cover photo ang blogger? Lol joke.

Wala eh, trip ko eh. Bakit ba? Hahaha!

"Sus, may tab ka pang 'Feeling Photographer', eh bakit 'yang 'cover photo' mo, ang loser lang ng dating?"

Sagot:
 Eh hindi nga ako photographer, feeling lang, kaya 'wag mong taasan 'yung expectations mo. Cellphone lang 'yung gamit ko dahil deadbat 'yung camera kong may talent sa macro shots. Oo, isang bwan ng deadbat 'yung camera ko pero hindi ko china-charge dahil tamad ako. At oo, may pinahiram na camera si dearest ate, kaso, hindi ko gamay, hindi pa kami close sa isa't-isa, gagawa palang kami ng bagong ala-ala mamaya. okey? Okay. Apir!

Nostalgic

Nakita ko 'yung Ang Sarap Dito ng Project 1. Nostalgic, grabeeeeh!. Hahaha! Noong una hindi ko pa maalala kung ano 'yung tune noong kanta, pero noong nag play na, okaaaay, alam na!

Dumaan kasi ako sa dark phase noong 3rd year high school ako. Literal, depressed ako ng mga panahon na 'yun. Nawalan ako ng "purpose" sa buhay. NAWALAN AKO NG GANANG MABUHAY. For short, naging robot ako. Wala, gumigising ako para pumasok sa school, uuwi ako, para matulog. Sobrang stressed ako sa school. Umagang-umaga, bored na bored ka na, sabayan pa ng hindi mo maintindihan 'yung lessons. Science Class ako, nasa amin ang pressure. Kailangang 85 and above 'yung grade mo, or else, mapapatalsik ka at mapupunta ka sa regular class (HINDI KO SILA NILALAIT). Nakakahiyang mangyari 'yun. Noon, iniiyakan ko 'yung mga projects na hindi ko matapos-tapos. Iniiyakan ko kung hindi name-meet ng expactations ko 'yung output ko. Iniiyakan ko 'yung mga sleepless nights. Exams na bukas, tambak pa rin 'yung projects niyo. Pakiramdam ko noon, na deprive ako ng matinong childhood. Nag elementary ako sa SPED, nasa fast learner group ako. Grade one ako, namulat na 'yung mga mata ko na grades ang basehan ng pagkatao ng isang tao. Kapag hindi mo na-perfect 'yung quiz mo, bobo ka. Kapag wala ka sa top 10, bobo ka. Kapag 80 'yung grade mo, bobo ka. Kapag hindi mo ka-close 'yung adviser mo, sakto lang, ibig sabihin noon, hindi ka sipsip. Naasar ako sa mga sipsip. Doon kase minsan nababase 'yung grade mo. Oo, nag flashback laht ng mga 'yan. Sinisi ko na lahat ng pwedeng sisihin. Noong 3rd year ako, wala akong plano sa buhay. Naranasan ko 'yung sobrang kalungkutan. Pakiramdam ko, mag-isa lang ako. Sa mga oras na 'yun, nasa boarderline ako ng pagiging Atheist. Kinwestion ko ang existence ni God, kung totoo bang may Diyos? Totoo ba siya? Kung totoo siya, bakit ako nalulungkot?

 NGAYON, ALAM KO NA KUNG BAKIT AKO MALUNGKOT NOON, KUNG BAKIT NAPAKA-MISERABLE KO. KINALIMUTAN KO KASING MAY DIYOS NA NAGMAMAHAL SA AKIN, MAY DIYOS NA SA SOBRANG PAGMAMAHAL SA AKIN, PINADALA NIYA 'YUNG ANAK NIYA, PARA MAMATAY SA LUGAR KO. Nagdepend ako sa sarili kong lakas. Nagdepend ako sa tao. Nagdepend ako sa grades. Nagdepend ako sa mga bagay-bagay.At ayun nga, ngayon, naliwanagan na ako ng wagas. At kahit kailan man, hindi na ulit ako tutungtong sa kadiliman. (waaaaaaaaaa.. ang deeeeeeeeeeeeep)

Sa Jeep

Babala: Nagpapaka-deep 'yung taong guamawa neeetoooo. Hahahaha!

Nakatitig ako sa mga tao sa jeep. Pinagmamasdan ko ang bawat isa sa kanila. Bumubuo ng konklusyon base sa mga obserbasyon ko.

Una, may mga taong nagkalat ang mga gamit, sige teh! kunwari bahay mo 'to, feel at home lang teh.

Pangalawa, nagkalat din 'yung mga anak nila. Hala, ading, pwede ka bang umusod kahit konti? Uupo si ate, 'wag mong angkinin 'yung buong space. Solomot. Tas halika dito punasan natin 'yang sipon mo at 'yang ice cream na nagkalat sa muka mo.

Pangatlo, meron at meron talagang pasahero sa jeep na ayaw umusod. 'Yung feeling ata niya, may photo shoot kaya kelangang naka side-view siya. At 'yung mahabang buhok niya, kelangan talagang nagpapadala sa hangin, kaya sige, nahampas na ng buhok niya 'yung muka mo. (uy, ang sakit kayang mahampas ng buhok sa muka.. T__T Naalala ko lang bigla, noong may dreads pa ako, nahampas ko 'yung katabi ko ng dreads ko. Wahahahaha! Natakot kaya siya ng mga oras na 'yun? Hmmmm...)

Pang-apat, meron ding deadma kapag magbabayad ka. BAYAD PO! BAYAD PO! Ate, pakiabot naman po oh, hindi po ako si lastikman, at 'wag ka po sanang umirap kung sa 'yo po namin inaabot 'yung bayad, GINUSTO MO 'YAN EH! GINUSTO MO 'YANG PWESTO MO, PANINDIGAN TEH, PANINDIGAN MO.

Pang lima, kung may deadma, may ever so helpful person din naman. Siya 'yung ever so energetic sa pag-abot ng bayad, sa pagsabi kung ilan 'yung nagbayad, kung ano 'yung status nung nagbayad, kung studyante ba or senior. Siya rin 'yung sisigaw ng "PARA DAW!" Kung bingi si manong driver. Siya din 'yung tipo ng tao na, isasacrifice 'yung comfortable spot niya, para lang makaupo ka. :')

Pang-anim, meron 'yung antukin. 'Yung kung makasandal sa 'yo parang shota mo. Hala, PDA lang masyado? Wahahahahaha!

Pang-pito, 'yung mga walang pake sa mundo. Sige text lang ng text kahit siksikan na kayo. Ayaw umurong (parang si number 3) kahit na siksikan na kayo. Wala siyang pake kung na-viviolate na niya 'yung space mo (naks, ang arte). Wala siyang pake kung 'yung bag niya, kalong mo na. Wala siyang pake kung sinasampal ka na nung 3 years old niyang anak.

Pang-walo, meron 'yung kung makipag-usap parang sila lang 'yung tao sa buong mundo. Alam mo na tuloy 'yung biography nung anak ng pinsan ng pamangkin ng kapitbahay ng asawa ng lola niya. Tsk.

Pang-siyam, at meron din 'yung naiiritang pasahero, tulad ng mga taong nagsusulat ng ganito. Feeling mayaman, eh di mag-taxi ka kung naiirita ka sa mga kasabay mo sa jeep! Pasalamat ka nga, may jeep kayo eh. Pare-parehas lang tayong nagbabayad, kaya may karapatan tayong gawin kung ano man ang gustuhin mo sa loob ng jeep, bahala ka na kung paano mo i-iinterpret 'yun. NAAAAKS, wala akong naintindihan sa tinype ko.LOLS!

BOGART part III

Okay, since mejo wala ako sa mood gumalaw. Literal. Nakatitig sa kawalan. Nagkalat 'yung mga gamit sa paligid ko at nagkalat na ang luha sa aking muka. Naisip kong maghanap ng Bogart sa FB. YEHEY! At hindi naman ako nabigo. Madami sila, kaso may isang Bogart na nakakuha ng attention ko. Si Bogart na ito ay nag sskateboard, at surprisingly, may picture din siya sa pinuntahan ko noong nasa Makati ako. BOGART! Sa may Boni High Street 'yan ah! HINTAYIN MO AKO BOGART, magkikita din tayo. Wahahahahahahahahaha! (nilibang ko 'yung sarili ko, humahagulgol na kasi ako sa If Only eh </3 )