Giraffe

3:00 am, the doorbell rings and you wake up. Unexpected visitors, It’s your parents and they are there for breakfast. You have strawberry jam, honey, wine, bread and cheese. What is the first thing you open?

OO! ISA NA RIN AKONG GIRAFFE. PERO, hindi ko ba ipagtatanggol ang aking karapatan?

Sabi nila "mata" daw 'yung sagot, at 'yung sagot ko, "pinto". PERO, sabi nga nung kaibigan ko, "It's 3a.m., the doorbell rings and you wake up. WAKE* you up.. ode,, nakabukas na mata mo" (Kuya Kevin, "Usapan sa facebook" 2013) <-- Hindi naka get-over sa APA format na pang-thesis.. hahaha!

OH! EH DI, BUKAS NA 'YUNG MATA MO! EH DI, HINDI MATA 'YUNG BUBUKSAN MO, KUNDI PINTO! BWAHAHAHAHA! PERO, may isa pa akong sagot at ito, 100% tama.. ILAW 'yung sagot. bakit?

Explanation:

Kasi nga diba, 3 a.m, nag ring 'yung doorbell, aalis/babangon ka sa bed/lapag/kungsaankamanhumihiga, at madailim sa mga oras na 'yun, anong una mong gagawin? OO, tama, BUBUKSAN MO 'YUNG ILAW. Grabe.. ang galing ng logical skills ko. Hahahaha! Pagbigyan.

Kaibigan

Weirdo bang mag-dedicate ng kanta para sa sarili? Hahahahahaha!

Wala lang, natuwa lang kasi ako dito sa kantang ito. (Original nito, Apo Hiking Society, pero, mas trip ko ung sa UDD.. hehe) Eh bakit ba kasi, walang basagan ng trip. Wala din namang nagbabasa dito, so, kung anong trip ko.. i-popost ko. bwahahahahaha! :)

Tila yata matamlay ang iyong pakiramdam
At ang ulo mo
Sa kakaisip ay tila naguguluhan

Kung ang problema mo at suliranin mo
Ay lagi mong didibdibin
Ay tatanda kang bigla
Pag tumulo ang luha
Hahaba ang iyong mukha
At ikaw ang siyang kawawa

Iniwanan ka
Ng minamahal mo sa buhay ng bigla
Sinamba mo siya
Binigyan mo ng lahat at biglang nawala

Ang buhay mong alalahanin
At wag naman maging maramdamin
At tatanda kang bigla
Pag tumulo ang luha
Hahaba ang iyong mukha
At ikaw ang siyang kawawa

Kasama mo ako
Kasama rin kita
Sa hirap at ginhawa
Aking kagabay mo
May dalang pag-asa
Limutin siya, limutin siya
Marami pang iba

Kaibigan
Kalimutan mo na lang ang nakalipas
Kung nasilaw siya
Napasama sa ibang landas

Kaibigan, kaibigan, kaibigan, kaibigan

Marami pang malalapitan
Mababait at di naman pihikan

(kunwari deep kaya naka-bold, italics at naka underline 'yung ibang linya.. lol)
"Tila yata matamlay ang iyong pakiramdam, Raisa. Binigay mo ng lahat at biglang nawala. Iniwanan ka. Kapag tumulo ang luha, kasama mo ako, kasama rin kita, sa hirap at ginhawa. Limutin siya, limutin siya. Marami pang iba. Marami pang malalapitan. "

NAKS! May na-formulate akong madramang sentence. Paragraph? Thoughts. Phrases.  Ewan. T__T hahaha.. iyakin amps..

Mahirap. Pero, kailangan.

"God saved you to demonstrate how great He is that a God like Him would

take interest in a vile person like you and me."

Sa mga panahong ito, mejo tulala ako. Masyadong, natuwa, naaaliw, at umaapaw sa pasasalamat 'yung puso ko.
Sa oras na ito, ninanamnam ko pa 'yung napanuod ko. Medyo, matagal din kasi akong maka-absorb ng mga pangyayari sa paligid ko.
May sinend kasi sa fb ung kaibigan ko. Pinanuod ko. Ayun. Eye opener ulit.

"Oo nga naman Raisa. Oo nga naman." 'Yan nalang 'yung nasabi ko sa sarili ko.

At ayun, dinelete ko na lahat ng mga kanta sa phone ko na hindi tama para sa isang kristiyano na pakinggan.
Mahirap pindutin 'yung confirm button. Pero, kailangan.
At dinelete ko na rin 'yung profile pictures ko sa fb.
Mahirap pindutin 'yung confirm button. Pero, kailangan.
Hindi ko na rin ipupursue ang magpa-dreads, magpa-tattoo, at magpa-pierce.
Mahirap mag let-go. Pero, kailangan.
Hindi ko na rin ipupursue si crush.
MAHIRAP MAG LET-GO. PERO KAILANGAN. AT dito sa parte na 'to, kailangan ko ng disiplina sa sarili.

Ano bang mas mahalaga? 'Yung kamunduhan ko, or 'yung i-please si Lord. Malamang, i-please si Lord.
Mahirap. Mahirap talaga. PERO, naniniwala ako sa kasabihang ito:

"GOD WILL FINISH THE WORK HE BEGAN IN US" (Phil 1:6)

At ayun. Ayun na nga. ^_^ Makalayas na nga sa comfort zone.

Titig

<Insert Background Music: LUNA by UP DHARMA DOWN>

"BAWAT NAKAW TINGIN, SINASALO LANG NG HANGIN"

Nakita kita. Nakatayo sa gilid ng pintuan kanina. Eh di malamang, kinilig ako. Alam mo bang hindi pa ako nag lulunch ng mga oras na 'yun at sobrang stressed na ako ng mga oras na 'yun? Malamang hindi. Alam mo bang tinititigan kita at umaasa na sana tumingin ka sa direksyon ko? Malamang hindi rin. Eh alam mo bang pinasaya mo 'yung araw ko? Mas lalong hindi. Eh alam mo bang, nagkasalubong tayo sa tawiran sa tapat ng main gate kahapon? Malamang hindi, kasi, ang lakas ng sinag ng araw, kaya nag-aassume nalang ako na hindi mo ako nakita. Ang tagal mo ngang nakatayo sa may pintuan kanina eh. Siguro kung nakakatunaw 'yung titig ko, nasa liquid stage ka na ngayon. Pero ayun, umalis ka rin. Kasi mag-eenroll ka na. Oo tama 'yan, mag-enroll ka na, ayusin mo na 'yang buhay mo hah, ako graduating na, ikaw, nag-aaral ka pa rin, mag-aral ka na ng mabuti next sem. Okey. Ok. Sige.

BUTAS

DUDE! ANG ASTIG DIBA??????
BWAHAHAHAHAHAHAHA!

Well, mostly, nadidiri sa ganyan. :( hahaha. Nakita ko rin kasi sa mga reaksyon noong mga kaklase ko, 'yung iba natuwa, 'yung iba nag-aalala kung anong ginagawa ko sa buhay ko. Hahaha. Sakto pa kasing naka-dreads ako ng mga panahon na 'yan, so muka daw talaga akong "adik" stereotypes.. hmpf..

Pero sa totoo lang, hindi siya totoo.. ahaha.. nasa hikaw lang yan... lol.. dahil, papatayin ako ni inay kung nagpa ear tunnel man ako... Pero, ang asig pa rin diba? Astig... Grabe... So cool.. ahahahaha

PERO, tama ba 'yan? HINDI 'yan TAMA, kaya hanggang fake gauge earrings lang ako...

Macro

Feeling photographer moments... Nanaman... :D Feeling nagpapaka-deep.. hahahaha!

At symempre, hindi kumpleto ang feeling photographer moments kapag walang ganitong kuha.

Caption:

" Hipster moments ng isang batang feeling photographer dahil may magandang camera. So kailangan talagang kuhanan 'yung sarili sa salamin para ipamuka na may camera ka? Grabe. Nakakahiya ka..."

Ligaw na Bata

Dahil sa wala nga akong kasama ng buong araw dito sa bahay ng aking minamahal na mga pinsan, isang araw, naisipan kong maglakad-lakad. Adventure time, ganun.

Nagpapaka-deep

Dahil wala akong kasama dito sa bahay ng aking mga pinsan buong araw, dahil pumapasok sila sa work nila, at dahil sembreak kaya napadpad ako dito sa kanilang "bansa", humahanap ako ng mga paraan para libangin ang aking sarili. Picture picture din pag may time. ^_^ Binigay sa akin ni dear pinsan ang mga ito, at dahil hindi naman ako sakim, hahahaha, ibibigay ko 'yung dalawa doon sa prends ko sa aking sariling "bansa" :)

MejoMalandi

Sorry na sa title. Lol! Lahat naman tayo may crush ah!!!! Don't judge meeeeee! Hahahaha! Wala lang. Sem break na eh, di ko na siya matatambangan sa school. Alam mo 'yung gagawin mo ang lahat para lang maabutan siya sa room niya, tapos kapag nagkasalubong kayo, kunwari napadaan ka lang? Ahahahaha! Tas magkakatitigan kayo, tapos ngingiti ka, tapos medyo ngigiti din siya. Tapos meron din ung mga panahon na "tango" lang 'yung batian niyo? Parang 'yung dating, "Uy tol! Musta na?" </3 Hahaha! Tapos meron din 'yung mga pagkakataon na, napatulala ka nalang dahil siya 'yung unang ngumiti sa 'yo... Hihihi..

'Yung wala kang pake sa paligid mo, tipong biglang nag slow motion ang paligid niyo, tapos sabay tugtog ng Torete sa background. Wahahahahahaha! Ang corny ko na. Nakakababae kasi si cruuuuush eh, si super girly side lumalabas. Lols.

Naging kaklase ko kasi siya sa Socio noon. Tapos sa gilid siya nakaupo, ako sa medyo gilid lng, halos likuran lang niya. Bwahahahaha! Tapos saktong naging ka group ko, at naging sub-groupmate ko pa siya. Eh di ayun. Tapos nung pauwi na kami ni bestprend saktong nasa harapan namin sila. Si crush at si classmate. Inaasar namin sila, (sa aming isipan, hindi namin sila inapproach) kunwari magshota sila tapos bading sila. Ganun. Tapos nung nag babay na si crush at classmate, merong huling tingin effectsi crush. 'Yung mga mata niya punong puno ng concern, 'yung tipong his eyes says it all. "Oh, dito na ako, mag-iingat ka hah!" Parang ganun. At doon na nagsimula ang hanggang tingin moments kay crush. T.T

May slogan pa nga kaming nabuo ni bestprend eh. Maikli lang talaga siya noong una, kaso ayun, habamg tumatagal ang panahon, humaba na ng humaba:

"Team _______, save 182 trees, supporters of Filipino music, boycott SM and Burnham! 'Yan ang Team _______, hindi natitinag! Wooooooo!" (Mga prinsipyo niya kasi yan eh.. Lol)

Malaki ang naiambag ni bestprend sa hanggang tingin moments ko kay crush:
1. Siya ung pumindot ng "add as friend" sa wall ni crush. Wahahahaha!
2. Siya ung nagpapanuod ng video ko kay crush na ginawa para ko para sa kanya. Hahaha! Diskarte moments ni bestprend.
3. Siya ung nagtanong kay crush kung marunong ba siyang mag-ayos ng dreads. At dahil doon, inayos nga ni crush 'yung dreads ko. At sa mga oras na 'yun, pigil na pigil ang kakiligan ko. Amps.

Tapos ayun nga, halos lahat ay nasa kanya na. Christian, matangkad, mejo pogi (mejo lang), mabait, magaling sa photography (pero feeling ko mayaman lang siya at may maganda siyang camera, pero feeling ko mas magaling ako.. Ahahahahahaha! JOKE Lang!!! Lol), at madami pang iba na secret ko nalang.. Hahaha!

Kaso, may nalaman ako. Sabi ni bestprend, may nalaman siyang balita. May kaibigan kasi si bestprend eh, tapos magkaklase sila nun sa isang subject, ka group pa kamo. At nalaman kong nagyoyosi daw si crush. Mejo gumuho 'yung mundo ko. T.T Hindi pa naman sure, pero, pero.. Waaaaaaaaa.. Ayaw ko ng ganun eh.. Ayokong maging motto ko ung, "Team _____, tara yosi sa gate 4" T.T noooooooo! At dahil sa kadramahan ko nung mga oras na 'yun, napasulat ako nito:

Lord, aalisin ko na po 'yung feelings ko kay crush. Dahil, I am looking for a man who will LEAD ME TO YOU, NOT AWAY FROM YOU.

At ayun... Hindi pa naman sure, malay natin, sadyang mayabang lang 'yung prend ni bestprend. Pero once na malaman kong totoo... Wala ng crush.. Babay na... Paalam! Paalam sa mga sandaling nagkakatitigan tayo crush. Alam kong mahiraaaaaaap!!! Pero ayun,  mas mahal ko si Lord eh.. :)

Group Work

Habang gumagawa ng documentation 'yung leader namin sa Artificial Intelligence (AI) ako ay mag bblog muna, dahil, ayaw ng gumana ng utak ko. Bale finals na, tapos tatlong araw na akong bangag. Sabay sabay projects, tapos, isang linggo nalang, Introduction pa lang nasisimulan namin sa Thesis. Oh well... Ang hardcore nung leader namin, kasi, hindi siya natutulog. Oo, grabe. Bale ako, bumigay na akong kaninang 3:30 am eh Ano na ulit 'yung sasabihin ko dito? Hahahaha! (After ilang oras, ako ay nakauwi na... Itutuloy ko ang bangag adventures ko) Ang sasabihin ko dapat ay, 6:30 ako ginising nung mga ka group ko, shifting sa pagtulog ung trip namin eh, dahil kay hardcore leader. Tas kanina kwento sa akin ni Ate, niyayakap na daw niya ako kaninang umaga kaso ang sarap pa rin daw nung tulog ko. Lol. Sabi pa daw niya, "Raisa, hahalikan kita kapag hindi ka gumising." Pero wala pa ring makakatinag sa aking pagtulog. Tas ganun pala ung pakiramdam noh, napaka monotonous ng thoughts mo kapag sobrang puyat ka. At feeling ko kanina napaka cold at manhid ko sa mundo. Hala, SORRY sa mga nadamay... T.T Ang dami ko sanang gustong itype kaso bumabagsak na ung mata ko. GOOOOOOOOD NIIIIIGHT!!!!!!

Bagay Bagay

Lately may napansin ako sa sarili ko. Ito 'yung pangyayari na akala ko hindi na dadating sa buhay ko. 'Yun 'yung kapag nagbabasa ako ng Bible, natutuwa ako. Dati kasi, hindi. Ang pananaw ko kasi dati, ang pagbabasa ng Bible ay isang "chore", nakakatamad gawin, at kailangan ba talaga? (Alam ko kasi na malalaman kong mali ako, at kailangan kong baguhin 'yun, ayoko ng ganun dati.) PERO ngayon, it's a must na magbabasa ako ng Bible, lalo na kapag bagong gising at bago matulog. Ako nga rin nagulat eh. Haha! By grace of God talaga. 'Yung tipong kapag hindi ako nakapag quiet time ng umaga, feeling ko, susugod ako sa giyera ng walang sandata. (Naaaaaaks.. Ang lalim nung tagalog ko! Hahaha!) . Eh dati kasi pagkagising ko, bahala ako sa buhay ko, walang mangengealam.

At ito pa. Dati kasi, hirap na hirap akong mag trust kay Lord, ewan ko kung bakit. Haha. Pakiramdam ko kasi kj si God dati eh. PERO SOBRANG MALI AKO DOON. SOBRA TALAGA. At noong natutunan kong ipaubaya LAHAT ng bagay kay Lord, ok na ako. OK NA OK. *insert wagas na ngiti*

Prince Charming

Nakalips to lips ko 'yung ipis. T.T Nagising ako bigla eh. Mga 4 ng umaga ata 'yun? Sabi ko, bakit may dumapo sa lips ko.? Tas ayun oh! Nahawakan ko 'yung ipis. T.T tas sabay lipad niya sa buhok ko, tas sabay talon sa bed, tas sabay alis. hahahaha! Buti nalang bagong gising ako noon! Mejo bangag pa. Ngarag.. Ganun.. Hahahaha! Kasi kung hindi baka nag freak out ako ng bonggang bongga! Nyahahahaha! Tas naisip ko rin na baka isa siyang prinsipe na isinumpa, at ang halik lamang ng tunay na pag-ibig ang makakapag paalis sa sumpa.. Hehe.. Kaso hindi ata ako 'yung true lab niya, kasi ipis pa rin siya.. LOL!